Een foto van de week kan ik het eigenlijk niet echt meer noemen… Het is een foto-van-twee-weken geworden. Dit beeld maakte collega en vriendin Laurie net voor we een reportage gingen maken in de Biesbosch. Degenen die je ziet, zijn Antoine, mijn vriend, en ik zelf. We stippelen de route uit voor die dag onder het genot van een kopje koffie.

Plannen

Deze weken stonden ook wel heel erg in het teken van routes uitstippelen. Niet per se in de Biesbosch dan, maar meer in mijn Echte Leven. Het is wat ik graag doe, en waar ik nu druk mee bezig ben. Ik volg deze weken een cursus, en daarvoor moet ik, onder andere, doelen stellen. Hiervoor moet ik dus ook ineens bedenken wat ik wil bereiken en verdienen de komende vijf jaar. Best wel lastig, want die keuzes zijn weer afhankelijk van het leven dat ik wil leiden. Vijf jaar vooruit kijken en dan de ideale situatie bedenken. Wat wil ik? En hoe ga ik dat aanpakken? Voor iemand die keuzes maken lastig vindt is dit zeker ‘een dingetje’.

Vol

In het ziekenhuis was het trouwens ook wat drukker dan normaal, want mijn collega was heerlijk met vakantie. Bovendien had ik mijn privé agenda he-le-maal vol gestopt met afspraken. Soms trap ik weer in die valkuil. Maar ik ga weer wat lege plekjes creëren – ik moet wel, anders loop ik vast. Lummel-uurtjes zijn zo belangrijk! In dit soort weken mis ik die echt.

Zo, op naar een nieuwe week. Met iets meer niks-doen en nog iets gestructureerder plannen. Keep you posted of dat me dan ook gelukt is.. fingers crossed!